تاثیر تنش آبی و شوری بر تبخیر- تعرق و رشد نهال های خرمای برحی

مصرف صحیح آب در بخش کشاورزی و استفادة مناسب از آب های شور دسترسی بهتر به منابع آب را برای آبیاری محصولات کشاورزی فراهم می کند. به منظور بررسی آثار تنش آبی و شوری بر تبخیر ـ تعرق و رشد نهال های خرمای رقم برحی، آزمایشی به روش فاکتوریل در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی با دو عامل میزان آب آبیاری و شوری آب آبیاری در سه تکرار انجام شد. میزان آب آبیاری در سه سطح 100 و 85 و 70 درصد نیاز آبی گیاه و شوری آب آبیاری در سه سطح 5/2 و 8 و 12 دسی زیمنس بر متر بود. نتایج نشان داد تیمارهای میزان آب آبیاری، شوری آب آبیاری، و اثر متقابل میزان آبیاری و شوری آب تأثیری معنا دار بر شوری خاک و میزان تبخیر ـ تعرق گیاه دارد. بیشترین و کمترین میزان تبخیر ـ تعرق، به ترتیب، با 9/1488 و 861 میلی متر به تیمار آبیاری به میزان 100 درصد نیاز آبی گیاه با آب دارای هدایت الکتریکی 5/2 دسی زیمنس بر متر و تیمار آبیاری به میزان 70 درصد نیاز آبی گیاه با آب دارای هدایت الکتریکی 12 دسی زیمنس بر متر تعلق داشت. شوری آب آبیاری نسبت به میزان آب آبیاری اثر بیشتری بر کاهش تبخیر ـ تعرق نهال های خرما داشت. همچنین تأثیر میزان آب آبیاری، شوری آب آبیاری، و اثر متقابل میزان آبیاری و شوری آب بر همة صفات رویشی معنادار شد. آبیاری با آب دارای هدایت الکتریکی 5/2 دسی زیمنس بر متر به میزان 100 درصد نیاز آبی گیاه موجب بیشترین رشد رویشی گیاه شد. اما در صفات رویشی اختلاف معنا داری با آبیاری به میزان 85 درصد نیاز آبی گیاه نداشت. بنابراین، میزان آب آبیاری در نهال های خرمای رقم برحی می تواند کاهش یابد؛ اما باید از تنش شوری به گیاه اجتناب شود.